Dat is het Cartuja-museum in Sevilla. Eerst was het een klooster. In de tijd van Napoleon werd het een tegelbakkerij (de typische azulejo-keramiek werd afgebakken in de flesvormige ovens) en sinds de wereldtentoonstelling in 1992 is het een museum voor moderne kunst. Toen wij er waren in 2000 was de hele site van de wereldtentoonstelling ongelofflijk onderkomen. Slechts enkele gebouwen werden nog gebruikt (ééntje voor de geheime dienst, naar het schijnt). De rest stond te vervallen. Maar in het museum was het vooral de zon die voor kunst zorgde. Het spel van licht en schaduw was prachtig. In één van de gebouwen hebben we toen ook onze eerste video-installatie gezien (ik bedoel: videobeelden ls kunstopject, niet de apparatuur).
Mooi maar waar is het?
LikeLike
Dat is het Cartuja-museum in Sevilla. Eerst was het een klooster. In de tijd van Napoleon werd het een tegelbakkerij (de typische azulejo-keramiek werd afgebakken in de flesvormige ovens) en sinds de wereldtentoonstelling in 1992 is het een museum voor moderne kunst. Toen wij er waren in 2000 was de hele site van de wereldtentoonstelling ongelofflijk onderkomen. Slechts enkele gebouwen werden nog gebruikt (ééntje voor de geheime dienst, naar het schijnt). De rest stond te vervallen. Maar in het museum was het vooral de zon die voor kunst zorgde. Het spel van licht en schaduw was prachtig. In één van de gebouwen hebben we toen ook onze eerste video-installatie gezien (ik bedoel: videobeelden ls kunstopject, niet de apparatuur).
LikeLike
Mooi, ik moest denken aan de daken van Casa Milà van Gaudi toen ik de foto’s zag
LikeGeliked door 1 persoon